Bij de dood eindigt het leven niet

Bij de dood eindigt het leven niet. Die dood hou je overigens toch niet tegen; zeker niet in tijden van Corona.
Hand photo created by freepik – www.freepik.com – De dood hou je toch niet tegen

De afgelopen jaren raakte ik ondergesneeuwd onder de gewoontes die het leven structureren. Nu Corona die sleur doorbreekt voel ik weer ruimte om te reflecteren en dat lucht op.

Corona en Malaria

Op Facebook vergeleek ik Corona eerder deze week op basis van een artikel van ‘Drive Against Malaria’ met de ziekte malaria. Zelfs in Italië (één van de zwaarst door COVID-19 getroffen gebieden in de wereld) ligt het relatieve aantal doden nog steeds onder het niveau van Afrika door malaria. En saillant detail van deze ziekte is dat deze juist wel kinderen (en ook zwangere vrouwen) met verhoogd risico treft. Hoe dan ook: de dood is ineens onderdeel van ons leven geworden en we kunnen er niet omheen. Maar we moeten het dus niet groter maken dan het werkelijk is, want die dood hoort al langer dan ik leef (en in veel grotere aantallen) tot de dagelijkse werkelijkheid van de inwoners van Afrika.

Bij de dood begint het leven pas echt

Onderdeel van de oude sleur was dat de dood in onze contreien vakkundig buiten beeld werd gehouden; ook als dat bij een foute griepgolf eigenlijk niet meer verantwoord kon worden. Daardoor vergat ik dat de dood ook een verlossend aspect kan hebben.

Tomáš Halík brengt dat in ‘Geloven op de tast’ mooi onder woorden. Hij zegt: “God bestaat niet in de wereld van de dingen. Ik heb u buiten gezocht, terwijl u binnen was, zegt de heilige Augustinus tegen God. Misschien bevrijdt pas de dood dit ‘binnen’ diep in ons ik, wanneer de dood ons losmaakt van alles waar we ons vaak mee identificeren en waaraan we ons vasthouden, hoewel dat allemaal slechts bij de ‘buitenkant, bij de oppervlakkigheid van ons leven hoort, bij onze wereld, echter niet bij onszelf, bij ons echte, ware en onmiskenbare ik… Wellicht zullen we pas in de dood of achter de poort van de dood ons ik in zijn volle waarheid zien” (pag. 71).

Ik verlang niet naar de dood

Versta me niet verkeerd: ik heb geen verlangen naar de dood. En hoewel ik er zelf niet meer bij zou zijn, hou ik me eraan vast dat mijn dood zware schade aan het leven van mijn dierbaren toe zou brengen. Nee. Daar verlang ik helemaal niet naar. Heel diep van binnen leefde ik ondertussen echter in een omgekeerde wereld. Ik was gehecht geraakt aan het ‘buiten’ van wat ik denk dat anderen van mij verwachten.

In tijden van Corona

Mijn vraag aan Mark Rutte en zijn beleidsmakers en deskundigen (en aan alle anderen die in andere landen over de gehele wereld verantwoordelijk zijn voor de draconische maatregelen die zijn genomen) heeft daarmee te maken. Hoe zouden de Corona-maatregelen eruit zien als je daarin mee zou wegen dat de dood weliswaar niet bij het leven hoort, maar daar ook het einde niet van is?

Goede Vrijdag geeft pas echt diepte aan het leven

Beste Mark (en andere lezers van dit bericht), de Stille Week en Goede Vrijdag komen eraan. Normaal zou je bij de Matthäus-Passion vooraan in de zaal hebben gezeten. Misschien heb je tijd om de teksten van dat muziekstuk nog eens tot je door te laten dringen. In hetzelfde boek van zojuist zegt Tomáš Halík iets moois over die Goede Vrijdag. “De mens begrijpt de boodschap van de opstanding waarschijnlijk slechts in die mate waarin hij eerder in staat was de duisternis van Goede Vrijdag te ervaren” (pag. 49).

2 reacties to “Bij de dood eindigt het leven niet

  • Hoi Karel,

    Een prachtig verhaal over wat er in jouw binnenkant nu gaande is.
    Ik herken er zoveel in. Vanavond hadden wij een gesprek op de Bondgenoot – een leefgemeenschap – over Jezus Messias die ook zo leefde. De buitenkant deed er niet toe. Vanaf de buitenkant leek zijn dood een nederlaag. Maar bij dieper kijken (naar de binnenkant) zie je zijn overwinning die zijn liefdesdood bracht. Uit die overwinning put de mensheid nog steeds, of beter gezegd, daar mag ze uit putten.
    In verbondenheid,
    Nel de Bruin

    Ps: doe de hartelijke groeten aan Joanne

    • Karel J. van der Lelij
      4 jaargeleden

      Ha Nel,
      Die zag ik niet aankomen. Mooi dat ik met dit delen herkenning oproep en iets raak. Dank je voor het delen.
      Karel J.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.