Een worshipavond met Neal Morse
Na het fantastische concert met Transatlantic in Tilburg was Neal Morse opnieuw een avond in Nederland; in Rijnsburg of all places. Voor fans van Progrock was dat not their piece of cake. Met 150 man in de zaal had je dan ook zo’n beetje alles wel gehad.
Maar de avond zelf was meer dan de moeite waard. Neal Morse – dat weten de fans wel – is een veelzijdig artiest. Als hij in Europa speelt met zijn hoofdzakelijk Nederlandse band (aangevoerd door Colin Leijenaar), dan is het beste niet goed genoeg. Kwaliteit gaat ook live voor alles en bij Transatlantic is dat allemaal nog strakker en beter opgezet. Op een live album als ‘Sola Scriptura and beyond’ is dat goed te horen. Ik twijfel, maar misschien zijn zijn live-albums nog wel beter dan de studio-albums.
Maar deze avond bestond zijn ‘band’ uit soms zijn zoon Willy op de toetsen, 3 jongeren uit Rijnsburg op gitaar, bas en drum en afwisselend een bijdrage van 2 jongere dochters en van Julie Harrison (die ook de backing vocals verzorgt op het Album ‘The River’).
Als je van de lichte, maar soms ook uptempo worship-muziek houdt, die Neal Morse maakt, is het de moeite waard om een avond van deze jaarlijks terugkerende tour van Neal Morse en zijn gezin bij te wonen. Een gevoelig nummer als ‘The River’ werd prachtig afgewisseld door het nieuwe ‘Mighty to Save’. Door de samenstelling van de band was de muziek niet van de allerbeste kwaliteit, maar de mens Neal Morse, zijn leven met God en zijn liefde voor de mensen om hem heen traden des te opvallender op de voorgrond. Ik heb ervan genoten.
Een kleine domper was wel dat aan het einde van de avond zijn nieuwe Worship-album ‘Mighty to Save’ al te koop was, ik 1 Euro tekort kwam om hem te kunnen kopen en dat het album op het hele web verder nog nergens verkrijgbaar is. Een volgende keer neem ik weer genoeg geld mee…
Vorig bericht
Volgend bericht
Ha Job,
Zie het niet als kritiek. Ik vind het juist fantastisch dat Neal Morse het op deze avonden aandurft om zich door nieuw talent te laten ondersteunen. Toch denk ik dat je het met me eens zult zijn dat je met een kwartier repeteren natuurlijk niet kunt tippen aan wat Transatlantic – volledig op elkaar ingespeeld – neerzette in Tilburg afgelopen voorjaar. Maar nogmaals: ik heb genoten van jouw werk als bassist; eigenlijk gewoon van de hele avond….
Karel J.
Voor 15 minuutjes repeteren vond ik ’t toch wel lekker gaan hoor… 🙂
Groetjes,
de bassist van die avond.
Nou ja, Prog, prog…. Ik hou van de veelzijdigheid van Neal Morse. Zowel tijdens een optreden met Transatlantic (dit voorjaar in 013, Tilburg) als tijdens een akoestische sessie op Flevo, maar ook een full blown optreden in de trant van Sola Scriptura…. Geef mij maar Neal Morse. Zo ook tijdens deze avond; ingetogen, maar toch typisch Morse. Om overigens de worship van Neal Morse prog te noemen…. Dan moet je wel een heel brede definitie van prog hebben!
Kon je niet ff die euro lenen van een christelijke broeder 🙂
Neal Morse solo vind ik wel minder dan Spocks beard, wist niet dat jij ook in de prog zat!