C.S. Lewis – Narnia

Voor het eerst op Hyves gepubliceerd op 19 september 2007
(tot 23 december 18 x bekeken)

Het heeft een jaar geduurd, maar ondertussen heb ik dan toch maar elke letter, elk woord, elke zin, elke bladzijde, elk hoofdstuk, elk boek over Narnia voorgelezen aan Annah, mijn dochter. Het tweede boek (‘Het betoverde land achter de kleerkast’) hebben we hoofdstuk voor hoofdstuk eerst gelezen en vervolgens gezien in de film. Over een paar weken wordt Annah 7 jaar, maar ze bleef tot het einde geboeid door de verhalen die C.S. Lewis heeft verteld. En tijdens het voorlezen raakte ik zelf ook steeds meer in de ban van die prachtige verhalen die bij elkaar horen, maar net zo goed los gelezen kunnen worden.

Narnia is voor mij om meerdere redenen een prachtig boek. In tegenstelling tot ‘The Lord of the Rings’ van Tolkien (tijdgenoot en vriend van C.S. Lewis, beiden christen) eindigt elk hoofdstuk positief – hoewel er hoofdstukken tussenstaan, die best een eng verhaal vertellen. Annah heeft er nooit over gedroomd. Maar elk hoofdstuk (behalve het laatste van elk boek) eindigt open en zet je aan om zo snel mogelijk een volgend hoofdstuk te lezen.

Eigenlijk is Narnia een Bijbel in het klein. Het begint met de schepping van Narnia en eindigt met de hernieuwde schepping van een nieuw Narnia; en nog een, nog mooier; en nog een…. En tussentijds staan er prachtige metaforen in voor bijbelse thema’s die de verhalen in de Bijbel nog levender maken dan ze daar al in staan. Die verhalen geven een extra dimensie aan de thema’s van ‘het eten van de vrucht’, van de verlossing, de nieuwe aarde en het ‘ze hebben mij gezien, maar mij niet begrepen’ uit Johannes 1. Die hoofdstukken maakten het soms wel erg gemakkelijk om een thema uit de Bijbel voor jongeren van 12/13 levend te krijgen.

‘Het betoverde land achter de kleerkast’ was een mooi verhaal. Maar van mij mogen ze ook de andere 6 verhalen verfilmen om de verhalen van Lewis voor een breder publiek te ontsluiten!