Peter Furler in vuur en vlam

Peter Furler – On Fire (2011)

In Jaargang 11, nummer 59 (oktober 2011) van het magazine voor tienerleiders, docenten en ouders ‘Plugged-In‘ stond mijn tweede muziek-recensie ‘zwart op wit’:

Peter Furler - On Fire
Peter Furler – On Fire – Recensie in Plugged-In

Ik schreef op 7 augustus 2011 overigens ook nog een uitgebreider verhaal over deze plaat:

Vanuit de studio bleef Newsboys best prettig om naar te luisteren, maar zoals eerder gemeld is de geest wat mij betreft tijdens hun optredens wel zo’n beetje uit de fles na het vertrek van Peter Furler.

Peter Furler rocks nu solo. Artiesten kunnen dat op de één of andere manier namelijk niet; artiest in ruste zijn. Ze blijven doorgaan tot ze erbij neervallen en in het geval van Peter Furler is dat maar goed ook. Op zijn eerste soloplaat ‘On Fire’ vinden we de zelfde beat terug die we kenden van Newsboys; strak, ‘Faster and Louder’. Zijn typische stemgeluid blijft boeien en in combinatie met de door Furler en Steve Taylor geschreven muziek is een prachtige cocktail van tekst en muziek ontstaan. Ik raakte er opnieuw niet op uitgekeken; realistisch, maar vol passie voor God.

Dat begint bij ‘I’m Alive’. De toon van dat lied kennen we van de oude Newsboys. Het spreekt niet vanzelf dat we geloven. Telkens opnieuw volgen we een nieuwe fata morgana en worden we dorstig en ontgoocheld wakker. Maar iedere keer weer geeft God niet alleen een beker, maar ook de milde regen om die beker te vullen en onze dorst te lessen. En daar raken we dan vervolgens – in vuur en vlam, On Fire – niet over uitgedankt! Want hoewel de ‘Reach’ van God oneindig is, kijkt Hij elke keer weer persoonlijk naar mij om en hoewel Hijzelf lijdt aan de wereld, bagatelliseert Hij mijn verdriet en mijn pijn niet, maar ondersteunt Hij mij daarin. De puinhoop in deze wereld – oorlog, aardbevingen en ziekte – kunnen die alles omvattende liefde van God verduisteren. ‘Hold on’, want ergens in die duisternis blijft God – desnoods fluisterend – herhalen: Ik hou van jou!

Het rustiger nummer ‘Glory to the King’ is een lekkere meezinger. Qua stijl valt het nummer niet zo op, maar al zingend krijg je een indruk van Zijn Koninkrijk en van wat het betekent om altijd maar weer Hem de lof en eer toe te kunnen zingen. ‘Glory to the King’ zing ik daar graag een keertje mee!

Met ‘Never Ending Love Song’ keert het oude ritme ‘Faster and Louder’ terug. Een lied voor de Heer mag (van mij) best wat steviger zijn. Als het om het lijden van Jezus gaat, houdt de een van ingetogen; een ander van stevig. Daar valt dus best over te twisten, maar de diepe en oneindige betekenis van Zijn lijden kunnen blijkbaar ook met een stevige beat en heerlijke vreugde op muziek worden gezet. Zo’n nummer zou ik best eens live willen horen. Iemand die weet of en wanneer Peter Furler naar Nederland afreist voor een concert? In dat geval heb ik nog een ander verzoeknummer voor hem: ‘Psalm 23’. Ik heb ‘De Heer is mijn Herder’ nog nooit beter uitgevoerd gehoord dan op deze plaat. Zelf vind ik dit nummer het toppunt van deze eerste solo van Peter Furler. Na het rustige begin vallen een stevige drum en keyboard in en die afwisseling houdt aan tot het einde van het nummer; Psalm 23 prachtig samenvattend.

Het nummer ‘Matter of Faith’ vind ik zelf te vlak en minder krachtig op muziek gezet, maar tekstueel is het een sterk nummer. “As a matter of fact, It is a matter of faith”. Hoe zou je dat net zo mooi in het Nederlands kunnen vertalen? Iedereen gelooft wel in iets; zelfs als het een hardnekkig geloof in niets is. Maar eens zullen aarde en hemel elkaar omarmen en zal een nieuwe dag aanbreken. In het holst van de nacht hou ik me daaraan vast: dat die aarde en die hemel elkaar op een dag zullen raken. Waarom? Omdat God me dat beloofd heeft. As a matter of fact, that’s [ten diepste] a matter of faith [of ongeloof]!

All in Your Head’ is op de juiste manier afwisselend qua muziek. Kennis kan je tegenhouden, omdat je terug blijft kijken. Het komt erop aan de juiste keuzes te maken, jezelf te overwinnen en vooruit te kijken. Een prijs krijg je niet zomaar. Soms moet je daarvoor doorbijten.

Closer’ komt je dicht op de huid. Heftige muziek maakt de eisende toekomst tastbaar. Plannen, speeltjes en pilletjes heb je nodig om het allemaal aan te kunnen. Het komt allemaal steeds sneller en dichter bij. Je zou er overspannen van worden, want haalbaar is het allemaal natuurlijk niet. Maar wat zijn die plannen, als God Zijn voet tijdens een slapeloze nacht tussen je deur zet? Ben je daar dan klaar voor?

Met ‘Greater Is He’ sluit Peter Furler samen met zijn vader (wat lijkt me dat mooi; om samen met je vader zo’n mooi nummer te kunnen maken) een prachtige plaat af. In dit nummer komen alle uitersten samen. De druk wordt opgevoerd en nergens lijkt hulp voorhanden. Toch is Zijn Naam boven alle namen, want – geloof het of niet – Hij heeft de strijd al veel eerder aan het kruis beslist. Vanuit dat geloof maakt Peter Furler zijn muziek ‘Faster and Louder’. Daarmee is zijn muziek scherp en blijft ze gericht op de ziel. Waarom zouden we anders rock-and-roll-en? Of – om met Larry Norman te spreken: Why Should the Devil Have All the Good Music? Niet dus!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.